Even tussendoor

Aankomst in Auckland. Regen. Kut. Mijn droomweekje is nu echt tot een einde gekomen. Bij het landen in Auckland regende het. Volgens de taxichauffeuse was er een storm waardoor het zoveel regende. En deze storm zou nog zeker tot halverwege de week duren. Fijn, mooi vooruitzicht dus.

Eenmaal aangekomen in het Empire eerst maar even de huur betaald voordat ik naar het appartement zou gaan. Daar even spullen even uitgepakt en lekker een warme douche genomen. Het terugkomen in de realiteit die zich Auckland en Empire noemen, voelden als een koude douche. Hopelijk zou een warme me in een betere stemming brengen. Helaas, niet gelukt. Ach ja, dan maar even mijn spullen uitgepakt. Marieke een smsje gestuurd of ze zin had om ’s avonds wat te gaan eten en bij te kletsen. Ze had al plannen om te gaan eten maar als ik wilde mocht ik mee. Dat leek me wel gezellig, en de menukaart zag er lekker uit dus de keuze was snel gemaakt. ’s Avonds met z’n allen naar het restaurant gelopen door regen en wind. We gingen Degree wat eten, dat ligt in de haven. Half uurtje lopen. Op zich een prima restaurant. Beetje jammer dat we bij de deur zaten en elke keer als die open ging, er een koude windvlaag langs onze tafel kwam. Niet chill, dus we vroegen of we konden verhuizen. We kregen een andere tafel, hoezee! Helaas bleek deze tegenover een deur te staan. Deze deur leidde tot het binnenplaatsje waar de nicotineverslaafden in hun behoefte naar een sigaretje voorzagen. Oftewel, deur ging redelijk vaak open en dicht en telkens een koude windvlaag. We hadden inmiddels al besteld dus we bleven maar zitten. Ik had quesadillas met falafel en guacamole en zure room. Heel erg lekker (terwijl ik dit aan het typen ben, heb ik even een pauze genomen om een recept ervan op te zoeken. Ik ga zeker een keer een poging wagen!). Tijdens het eten kreeg ik wel echt last van mijn maag. De rest was nog van plan om frozen yoghurt te gaan eten maar ik wilde zo snel mogelijk naar huis. Nadat ik betaald had ben ik richting de bus gelopen, het regende nog steeds dus lopen was matig gewenst. In het appartement meteen mijn pyjama aangetrokken en nog een half uurtje met Vincent liggen skypen. Zondag voelde ik me nog steeds niet lekker. Nu kwam er hoofdpijn en spierpijn bij. Ik denk een minigriepje. Maandag niet naar het werk gegaan maar de hele dag in bed gelegen. Dinsdag wel een poging gewaagd maar ik zag er zo slecht uit dat ik maar beter naar huis kon gaan, volgens Geoff en Kathy. Ik moest woensdag nog thuis blijven en als het daarna nog slecht ging dan moest ik donderdag naar de dokter. Eeeeh, ik ga niet naar de dokter. Zeker niet voor een griepje. Niet zeuren en uitzieken, zo doen we dat! Gelukkig voelde ik me donderdag al veel beter en kon ik weer naar het werk. Het werd een korte werkweek zo.

Het weekend dat volgde was een lang weekend. Maandag was the Queen’s birthday, een nationale feestdag. Het plan was in eerste instantie om met Franka, Laura en Undine (en ik dan) op zaterdag naar Napier te rijden. Het is een flink stuk rijden, ongeveer 5 uur. En dan daar te blijven tot en met maandag en dan ’s middags ergens naar Auckland rijden. Laura moest maandag echter voor haar stage aanwezig zijn in Auckland. We besloten om dan maar richting het noorden te rijden, the bay of islands. Aangezien ik de enige was met een internationaal rijbewijs, was ik de enige die überhaupt mocht rijden. Franka en ik zijn zaterdagochtend de auto op gaan halen, daarna langs empire om Laura, Undine en onze koffers op te halen en toen zijn we aangekacheld richting Wangarei. Dat was 2 uur rijden en we wilden daar even stoppen om rond te kijken, wat te eten en drinken en daarna door te rijden. We moesten nog een uurtje rijden naar Paihia, onze eindbestemming. Rond half 5 kwamen we bij het hostel aan, snel ingecheckt en op weg naar het i-sight (klein VVV kantoortje). Helaas waren ze al gesloten. Toen zijn we maar even rond gaan lopen door het centrum, voor 15 min. want toen hadden we alles al gezien. We zijn toen maar even bij een café gaan zitten om de tijd te doden tot we pizza gingen eten!! Lekkerrrrr. Na het eten terug naar het hostel, nog even wat gekletst en toen slapen. Zaterdagavond, half 11 en wij lagen allemaal op half 11 (hahahaha, woordgrapje). ’s Ochtends om half 8 de wekker omdat we van alles wilden gaan doen en zien die dag. Helaas regende het super hard. En Undine had vanwege bedbugs maar 2 uur geslapen die nacht. Arm ding! We gingen met de auto naar het i-sight (vanwege de regen dus). De mevrouw achter de balie vertelde ons dat eigenlijk alle activiteiten buiten zijn. Matig gewenst. We wilden erg graag naar the treaty grounds maar dat was ook allemaal buiten. We zijn toen maar naar een stadje in de buurt gereden om naar het oudste stenen huis van Nieuw Zeeland te kijken. Daar wat gedronken en toen maar besloten om terug te rijden naar Auckland. Tussendoor zijn we nog even gestopt voor wat eten en om even de benen strekken. Rond half 6 waren we weer bij het empire. Franka en ik zijn daarna de auto in gaan leveren, nog even boodschapjes gedaan bij de Chinese supermarkt en daarna terug gelopen naar het empire. ’s Avonds hebben Franka en ik een filmpje gekeken. Maandag heb ik alles lekker rustig aan gedaan. Lekker lang in bed gelegen, toen even een wasje gedaan en rond half 4 met Franka naar Queen Street gelopen om ergens in een cafeetje te gaan zitten. Het werd de Starbucks, dat was het enige wat open was tijdens de nationale feestdag. Franka heeft wat zitten lezen en ik heb aan onze rondreis gewerkt. Rond half 6 zijn we even naar Whitcoulls gelopen (boekenwinkel tegenover de Starbucks). Er was een mega sale omdat ze weggaan en ik wilde nog de location guides van LOTR en the Hobbit kopen. Het lijkt me gaaf om tijdens onze reis de plekken van de opnames te bezoeken, indien mogelijk. De jongen achter de kassa merkte mijn accent op en vroeg of ik Schots was. Het was in ieder geval de eerste keer dat iemand mijn accent als een Schots accent aanhoorde. Ik vertelde de beste jongeman dat ik uit Nederland kwam en dus niet Schots ben. Waarop hij vroeg: hebben jullie dan ook een eigen taal?

….

….

….

Ik was even met stomheid geslagen. Ik heb wel eens op internet gelezen dat Nederlands niet zo heel bekend is en dat mensen van ver weg niet weten welke taal we spreken in Nederland maar dit was de eerste keer dat mij dit gevraagd werd. Maar dus, ik antwoordde met: eeeeh, Dutch… Hij reageerde een beetje als: ohja, duhh! Maar hoe klinkt dat dan? Dus ik een beetje in het Nederlands tegen de beste jongeman gepraat en hij was nog steeds verbaasd. Hij dacht dat we in Nederland een soort van Frans spreken. Ik legde hem uit dat dat België is, dat ze daar Frans en Nederlands spreken. Ik vond het een bijzonder gesprek, zo in de namiddag. ’s Avonds waren Franka en ik door Laura uitgenodigd om naar het Documentary Edge Festival 2015 te komen om de laatste documentaire te zien. Laura loopt daar stage en mocht wat vrienden uitnodigen voor de closing night documentary. Dus daar zijn we ’s avonds heen gegaan. De documentaire ging over een man die voor de FBI werkt als informant. Het was best een interessante documentaire. En zo bleven we ook nog eens van de straat ’s avonds.

En verder, verder niet veel spannends. Ik heb de hele week gewerkt aan een filmpje over de SLP45 (het programma waar ik toen voor in Queenstown ben geweest). Dat was best een uitdating aangezien ik dat nog nooit had gedaan. Maar ik heb er een week aan gewerkt en ik, en belangrijker nog Geoff, was erg tevreden met het resultaat. Toen ik het filmpje vrijdagmiddag om 16.45 op wilde slaan kreeg ik echter een melding: video rendering error 50. Er zat een bestand in het filmpje waardoor het niet opgeslagen kon worden. Ik ben gaan googlen: wat te doen bij die error. Het kwam er uiteindelijk op neer dat je helemaal opnieuw moet gaan beginnen en dan hopen dat het daarna wel lukt. Tijdens het stressen over de video vroeg Geoff wat mijn plannen voor de zaterdag waren. Ik zei dat ik hoopte dat ik uit zou kunnen slapen, waarop Geoff vroeg of ik dan kon komen werken. Hij was best gestrest, hij had ’s ochtends aan een document gewerkt en hij kon het niet opslaan. Toen hij het probeerde te printen flipte de computer en weg was het. Oftewel, ik kon onmogelijk nee zeggen. Gelukkig hoefde ik pas om 10.30 uur te beginnen dus ik heb ’s ochtends nog lekker met Vincent kunnen skypen. Hoe mijn werkdag er op zaterdag uitzag: ik had eerste lekker een caramel praline latte gehaald bij de Starbucks (ik vond dat ik dat had verdiend door op zaterdag te gaan werken). Terwijl ik naar het kantoor liep, had ik een openbaring. Ik had een videofragment van een filmpje van mijn telefoon in de SLP45 video gezet. Toen ik dat filmpje van mijn laptop naar een usbtje had gekopieerd kreeg ik de melding dat dit bestand beschadigd was en of ik het toch wilde kopiëren. Ik had schijt en klikte op ja. Dat hele filmpje heb ik toen in het SLP45 filmpje gezet, daar wat ingekort en zo gebruikt. Hier zat dus de fout. Ik heb toen het filmpje vanaf de dropbox gedownload op Marko’s Macbook, daarna het filmpje geknipt voordat ik het in iMovie heb gestopt en toen deed ie het!! Hoezee!! Het duurde ook nog eens een uur voordat het was geüpload dus lekker rustig aan gedaan. Toen was het half 2 en ik had nog geen lunch gehad. Marko en ik moesten nog even naar the Warehouse Stationary om dingen te kopiëren voor Geoff. The Warehouse Stationary zit in een shopping mall dus toen hebben we bij de foodcourt wat gegeten, rustig aan. Toen die papieren laten kopiëren, daarna naar de dunkin donuts gelopen voor een donut. Hierna naar Whitcouls gelopen, een boekenzaak, en daar wat rond gekeken. Hierna nog even langs de Typo, daar heb ik een souvenirtje voor Dani gekocht en toen weer terug naar kantoor. Rond half 4 waren we weer terug. Daarna nog een uurtje nog wat kleine dingetjes gedaan, bomber friends gespeeld en toen rond half 5 was het wel zo’n beetje klaar. Toen weer richting Empire gegaan. Het was dus helemaal niet erg dat ik zaterdag moest werken. Anders had ik toch maar de hele dag in het appartement rondgehangen.

Zondag, een saaie dag. Zo’n beetje de hele dag in bed gelegen. Tussendoor nog even een haarmasker gemaakt van avocado, ei en olijfolie. Dit moest een half uurtje intrekken en hierna heb ik lekker lang onder de douche gestaan. En daarna weer terug naar bed om wat filmpjes te kijken.

Ik ben er nu echt klaar mee hier. Doordeweeks is het niet zo erg, dan zit ik toch de hele dag op kantoor. Als ik dan ’s avonds in het appartement aan kom is het koken, nog wat chillen en dan weer slapen en door naar de volgende dag. De weekenden duren zo lang, ik word steeds ongeduldiger en ook een beetje ongelukkiger. Ik kijk heel erg uit naar het moment dat Vincent hier aan komt en onze vakantie maar als die er niet geweest was, dan was ik allang weer terug in Nederland geweest. Ik weet dat ik een grote mond heb gehad voordat ik weg ging. Ik vond Veldhoven saai, er was zoveel meer te zien in de wereld, ik wilde naar het buitenland na mijn afstuderen. Inmiddels ben ik daar half op teruggekomen. Ik vind Veldhoven nog steeds niet bijster spannend maar ik waardeer het wel meer nu ik hier zit. Ik ben er achter gekomen dat ik geen grote stad mens ben. Bovendien is het zoveel anders als je ergens alleen zit. Ik zou nog steeds wel graag een aantal jaar in het buitenland willen wonen maar dan wel met Vincent. Dan zou het zoveel anders zijn. Maar ja, dat is voorlopig nog niet aan de orde. Nu moet ik vooral de tijd door zien te komen hier. Gelukkig heb ik deze week op woensdag leuke plannen. Met Franka, Laura en Undine eerst lekker eten bij de wok ’n noodle en daarna naar de film. Heb er nu al zin in!

Ik had me telkens voorgenomen om dit verhaaltje op internet te zetten en inmiddels is het al ruim een week geleden dat ik het bovenstaande geschreven heb. Vandaar dat ik er nog wat meer bij schrijf.

Ten eerste… iieewwwwwwwwwwwwwwww!!! Het bleek dus zo te zijn dat ik bedbugs mee had genomen uit dat hostel in Paihia. Echt heel smerig. Ik zat helemaal onder de bultjes en het jeukte als een gek!! Maar, ik had al m’n beddengoed en kleding gewassen, beddengoed ook in de droger gedaan, matras omgedraaid en ik heb inmiddels alweer een super schoon beestjes vrij bedje :D! Wat een opluchting en ik heb sindsdien heerlijk geslapen!

Het uitje met Franka, Laura en Undine. Eerst dus lekker gegeten en daarna naar de film. We waren naar Aloha geweest. Het duurt nog even voordat die in Nederland uit komt maar hier zijn ze al flink aan het promoten gegaan. Het leek echt een leuke film, viel helaas tegen. De verhaallijn was slecht uitgewerkt, oppervlakkige personages en geen chemie tussen personages. Ook werd er teveel in het verhaal gestopt en dat werd niet goed uitgewerkt. Al met al, geen aanrader. Gelukkig was het wel erg gezellig.

Ik had het plan om vrijdag een halve dag te gaan werken. Omdat ik de zaterdag ervoor had gewerkt, mocht ik van Geoff een dag vrij nemen. Ik wilde eigenlijk de hele vrijdag vrij nemen maar toen ik op donderdag het kantoor uit liep bedacht ik me dat ik mijn project nog moest mailen. Dus dan maar een halve dag gaan werken. Mary is altijd vrij op vrijdag en Kathy had die dag ook vrij. Marko heeft op vrijdag ’s ochtends altijd afspraken buiten de deur dus ik zat lekker alleen op kantoor een beetje te keutelen. Rond 13.00 uur was ik wel klaar met alles wat ik moest doen en Marko was inmiddels ook al op kantoor. Ik moest nog boodschappen doen maar daar had ik dus helemaal geen zin in, en ik had ook al geen zin om naar het empire te lopen. Dus ik vroeg aan Marko of het goed was als ik een beetje bleef hangen op kantoor. Dat was prima. Er hing een relaxte sfeer, Marko was tijdens het werk een beetje de finale van het basketbal aan het kijken en ik was de sims aan het spelen. Na de wedstrijd heb ik hem over kunnen halen om mee naar de countdown te lopen, dan hoefde ik dat in ieder geval niet alleen te doen :P! Na de boodschappen heb ik me nog even nuttig gemaakt en inmiddels was het plan gemaakt om pizza te halen en deel 1 van de millennium trilogie te kijken op kantoor. Eerst moest Marko nog even naar een afscheidsfeestje van een kerel die bij de Mezze bar werkt. Die kerel heeft daar 6 jaar gewerkt en gaat nu reizen en er was een afscheidsborrel. Dus daar rond half 8 even heen gegaan, zijn we een half uurtje geweest. Daarna naar de Domino’s gelopen, pizza gehaald, de relaxte stoelen voor de computer neergezet en lekker filmpje gekeken. Rond 23.30 uur was de film afgelopen en Marko bood aan om me bij het empire af te zetten. Aangezien ik boodschappen had gedaan was dat geen overbodige luxe . Daarna heb ik hem even het appartement laten zien en toen ben ik met Marko naar beneden gelopen om hem de deur uit te bonjouren. We kwamen in de lobby aan, stonden daar een aantal (sommige dronken, sommige flink aangeschoten) Nederlanders die van een afscheidsfeestje aankwamen. Nou, die zagen in Marko allemaal een nieuw, glanzend speeltje dus voordat we het wisten stond er al een meisje tegen hem aan te lispelen. Ik stond ondertussen met Piene te kletsen en ze probeerde ons over te halen om nog mee op stap te gaan. Marko wilde wel mee en ik liet met over halen. Eerst nog even naar het appartement om snel even om te kleden en paspoort te halen, anders zou ik nergens binnen komen. Marieke lag inmiddels al flink aangeschoten in bed. Aangezien ik nooit mee op stap ga hier en nu dus wel, wilde Marieke perse mee om dit mee te maken. Marko en Piene stonden beneden op ons te wachten. We liepen op Queen street, eerst in een random bar een 3 dollar tequila shotje gedaan en daarna door naar Bar 101. Daar gaan al de Nederlanders schijnbaar altijd heen als ze uit gaan. De muziek was echter ruk dus toen gingen we door naar Habana Joe’s. Ik was compleet nuchter en stond aan de rand van de groep op een verhoginkje te observeren en een poging te doen tot dansen. Het was enorm hilarisch en ik heb me uitstekend vermaakt! Om 4 uur lag ik in bed.

Zaterdag heb ik heerlijk uitgeslapen, zoete aardappel pannenkoekjes gebakken met Franka en daarna weer heerlijk in bed gaan liggen. Om half 2 maar eens in de douche gegaan want ik had om 15.00 met Laura afgesproken. Aangezien Marko op 20 juni 25 wordt en we inmiddels redelijk bevriend zijn geraakt, vond ik dat ik hem wel iets moest geven voor z’n verjaardag. Maar ja, wat moet je dan geven? Zo goed ken ik hem nou ook weer niet. Ik besloot dat het Nederlands eten werd. Op Quay Road zit een winkeltje dat buitenlandse producten verkoopt dus ik had Laura gevraagd of ze met me mee wilde naar dat winkeltje. Ik heb een pot speculoos en een pak vlokken gekocht. Daarna wilde Laura en ik nog even koffie gaan drinken maar we kwamen maar geen leuk cafeetje tegen, waarop de besloten om dan maar frozen yoghurt te gaan halen. We besloten om dan maar de volgende dag ergens koffie te gaan drinken. ’s Avonds hebben Marieke en ik quessdillas gegeten en daarna deel 1 van the Hunger Games gekeken. Op zondag wederom lekker uitgeslapen, tot half 3 in bed gelegen en om 3 uur met Laura naar de starbucks gelopen om daar wat te gaan drinken. Het idee was dat we daar wat zouden gaan zitten, ik zou wat aan de reis werken en Laura zou ook wat gaan doen. Het werd uiteindelijk 3 uur lang kletsen. Daarna zijn we bij de macdonalds wat gaan eten en toen weer terug naar het empire.
Verder niet veel spannends, op dinsdag hebben Marieke, Franke en ik deel 3 van the Hunger Games gekeken. En gister ben ik met Laura naar de film, Jurassic World, gegaan. Best voorspelbaar maar wel heel erg leuk, en spannend! Deze is zeker wel een aanrader. En inmiddels is het donderdag en zit ik weer op kantoor.

Sorry voor het lange verhaal! Hahaha, nee grapje! Ik heb gewoon een uitgebreide schrijfstijl :D.

Xxx Pilou

Ps. Inmiddels nog maar 25 dagen, oftewel 3 weken en 4 dagen!!!